„poli-logo” – dialogi wielostronne o Wschodzie

26 lutego 2022 r. opublikowano on line pierwszy wpis „poli-logo”. Jest to rodzaj bloga-magazynu-archiwum, który narodził się na fali emocji wywołanej rosyjską inwazją na Ukrainę w dniu 24 lutego 2022 roku. Pomysł polegał na natychmiastowym zapaleniu świecy w przestrzeni komunikacji cyfrowej. Świeca, która przyczyni się do refleksji w języku włoskim na temat Ukrainy, wojny (i możliwości pokoju), Polski, Europy Środkowej, Wschodniej, Bałtyckiej oraz Europy graniczącej z Morzem Czarnym.

Ukraina i/czy Polska nie są odizolowanymi krajami, wręcz przeciwnie, są splecionymi przez historię, połączonymi tysiącem wątków ze wszystkimi sąsiednimi państwami. poli-logo chce właśnie eksplorować to róźnorodne bogactwo ludzkiej przestrzeni położone pomiędzy Bałtykiem a Morzem Czarnym.

„Aby Europa stała się bardziej spójna, demokratyczna i zwarta, pierwszym krokiem jest wzajemna ciekawość, przyjrzenie się sobie z bliska, poznanie się, odnalezienie obszaru wspólnego oddziaływania i wywołanie impulsu do wzajemnej interakcji, po to, by położyć podwaliny pod niezbędne pojednanie również na Wschodzie, między wszystkimi Wschodami i Zachodami kontynentu, od Północy do Południa i odwrotnie”.

Każdy artykuł poli-logo jest niezależny, często napisany przez innego autora. Kolejność wypowiedzi tworzy sieć możliwych ścieżek, które są łatwe w nawigacji. Każdy tekst jest zaproszeniem do wędrówki. Czytelnik znajdzie tu rubryki z notatkami, propozycjami lektur, recenzjami książek, historiami do posłuchania, miejscami i krajobrazy do zapamiętania lub odkrycia, tekstami różnorakich gatunków i konwencji literackich, pismami, cytatami, obrazami, a nawet materiałami audio i wideo. Mnogość powiązań i odniesień łączy treści między sobą. Przeczytaj List do Czytelników redakcyjny Paolo Morawskiego i Mariny Bedzki.

„poli-logo” od początku swojego istnienia korzysta ze wsparcia Fundacji im. Margrabiny Janiny Zofii Umiastowskiej

Mapa Europy w 1914 roku autorstwa czeskiego ilustratora Waltera Triera (1890-1951).

„Poloniaeuropae” – Historie. Przestrzenie. Idee w Sieci

W marcu 2010 r., dzięki wsparciu Urzędu Konsularnego Ambasady RP w Rzymie oraz Fundacji Rzymskiej im. Margrabiny Janiny Zofii Umiastowskiej, magazyn „poloniaeuropae”  został udostępniony w Internecie. Przeczytaj Do Czytelników.

„Historie. Przestrzenie. Idee w sieci” — brzmi podtytuł „poloniaeuropae”, którego pomysłodawcą i realizatorem jest Paolo Morawski.

Tytuł „poloniaeuropae”: „łączy w sobie dwa słowa odmienione w języku łacińskim, po to by objąć to, co jest podzielone. Większa część nauki i wiedzy którą na różnych obszarach kontynentu przekazywano sobie przez wieki, powstała w języku łacińskim. Po łacinie pierwsi „Polacy” spotkali pierwszych „Włochów” tysiąc lat temu. Łacina: język żywy tak długo, jak długo świat klasyczny i myśl antyczna pozostają współczesne. Nie jest to tylko kwestia grafiki, czy estetyki. Ale głębokich korzeni”.

Transformacje instytucjonalne i rozwój demokracji: porównanie Włoch i

Pamiętając o II wojnie światowej

Pamiętając o II wojnie światowej

„pl.it” włoski przegląd polskiej tematyki

W 2007 roku wydawnictwo Lithos z Rzymu opublikowało pierwszy numer „pl.it” rassegna italiana di argomenti polacchi, pod kierownictwem Luigiego Marinelliego, który przedstawił magazyn w następujący sposób: „Idea „pl.it.” pochodzi z daleka.  Dwa akronimy, które składają się na tytuł magazynu, używane dziś w internetowym wszechświecie do oznaczania odpowiednich państw, to nic innego jak ponowne zaproponowanie w unowocześnionym kluczu starego dwumianu „Polska-Włochy”, a może lepiej hendiadys, wyrażenia jednej koncepcji, która zawsze była bliska tym w Polsce, którzy zajmowali się kulturą włoską, a także tym we Włoszech, którzy zajmowali się Polską i stosunkami włosko-polskimi”.

We wstępnym artykule redakcyjnym czytamy dalej: „O wiele bardziej niż miscellanea „polonistica”, „pl.it.” przybiera kompetentną formę publikacji o Polsce, redagowanej przez polonistów, historyków sztuki, historyków idei i filozofii, językoznawców, tłumaczy, publicystów i ogólnie „znawców tematu”, mającej na celu, owszem, wzmocnienie tradycyjnego włoskiego dialogu z Polską i Polakami, ale przede wszystkim rozpowszechnienie jak największej wiedzy o kulturze, społeczeństwie, historii, sztuce itp. tego „najbardziej europejskiego w Europie” narodu. W tym sensie „pl.it” reprezentuje pierwszy model publikacji i popularyzacji kultury o wysokim profilu, całkowicie wolny od dyktatu i hierarchii polityczno-akademickich starej slawistyki, z nadzieją, że tego rodzaju inicjatywy mogą powstać również w innych krajach, w Unii Europejskiej i poza nią. Nasz przegląd będzie preferował publikację esejów i artykułów o szerokim i bieżącym zainteresowaniu społecznym”.

Fundacja Rzymska im. Margrabiny Janiny Zofii Umiastowskiej wspiera „pl.it” od samego początku, aktywnie uczestnicząc w przygotowaniu trzech pierwszych roczników, które są dostępne do bezpłatnej lektury tutaj:

• 1989-2009. Nasza Polska, 2009
• Polska 1939-1989: «czwarty rozbiór», 2008
• Polska między tożsamością narodową a przynależnością europejską, 2007

Fundacja im. Margrabiny Janiny Zofii Umiastowskiej była współwydawcą pierwszych 100 numerów „Biuletynu Polonii Włoskiej”, organu prasowego Związku Polaków we Włoszech.  Od samego początku istnienia periodyku, tj. od 1995 roku, Fundacja udzielała mu pełnego wsparcia organizacyjnego, gościła w swojej siedzibie jego kolejnych redaktorów, a także aktywnie współpracowała przy jego tworzeniu merytorycznym, koncepcyjnym i redakcyjnym. Archiwum Biuletynu znajduje się w siedzibie Fundacji przy via Piemonte 117 w Rzymie.

Tytuł biuletynu „Polonia Włoska” oznacza dosłownie „Polonię we Włoszech”. W rzeczywistości słowo Polonia w języku polskim nie oznacza nazwy kraju, którym jest Polska, ale oznacza „społeczność polską za granicą”. Przymiotnik włoska oznacza „italiana”.

Początkowo tworzony jako kwartalnik, biuletyn przyjął formę magazynu kulturalnego. Dokumentuje i opisuje stosunki polsko-włoskie od przeszłości do teraźniejszości. Niektóre strony poświęcone są kronice działalności stowarzyszeń terytorialnych należących do Związku Polaków we Włoszech. Magazyn, pisany głównie w języku polskim, skierowany jest również do Włochów zainteresowanych tematyką polską. Z tego powodu część periodyku jest w języku włoskim. Ponadto liczne artykuły i wywiady są streszczane w języku włoskim.

Magazyn jest publikowany na stronie internetowej Stowarzyszenia, gdzie można bezpłatnie znaleźć wszystkie zaległe numery w formacie Pdf. Redaktorem naczelnym „Polonii Włoskiej” od 1995 roku jest Andrea Morawski.