Stanisław Zaremba, Ricordanze del mio servizio militare in esilio, settembre 1941-maggio 1945 [Wspomnienia z mojej służby wojskowej na wygnaniu, wrzesień 1941-maj 1945], a cura di Cristina Zaremba, traduzione di Alessandro Amenta – POLONICA WŁOSKIE / POLONICA IN ITALIA, Tom XIX, MEMORIAE vol. IV – 236 pagine + fotografie b/n, Fondazione romana marchesa J.S. Umiastowska, stampa EDO Jakub Łoś, Roma-Varsavia 2024.

CONTENUTO: La storia di Stanisław Zaremba (1906-1979). Da Grodno (oggi in Bielorussia) passa in Lituania, dove viene internato. È poi deportato in URSS nel Campo di Kozel’sk (Russia), quindi in quello di Grjazovec. Liberato in seguito all’accordo tra URSS e Alleati, inizia il suo viaggio verso Tatiščevo, presso Saratov (Russia), uno dei centri di raccolta dell’Armata Polacca in piena organizzazione. Il successivo tragitto lo porta a passare per Uzbekistan, Iraq, Palestina ed Egitto fino all’Italia dove è impegnato lungo la Linea Adriatica, fino alla conquista di Bologna. Finita la guerra sceglie la via dell’esilio. Approda in Argentina, infine torna in Italia, a Trieste. Vedi la copertina. Leggi l’intero libro.

TREŚĆ: Historia Stanisława Zaremby (1906-1979). Z Grodna (obecnie Białoruś) wyjechał na Litwę, gdzie został internowany. Następnie został deportowany do ZSRR do obozu w Kozielsku (Rosja), a następnie do obozu Griazowcu. Uwolniony w wyniku porozumienia między ZSRR a aliantami, rozpoczął podróż do Tatiszczewa koło Saratowa (Rosja), jednego z ośrodków zbornych organizującego się Wojska Polskiego. Jego dalsza podróż prowadzi przez Uzbekistan, Irak, Palestynę i Egipt do Włoch, gdzie bierze udział w walkach wzdłuż linii Adriatyku, aż do zdobycia Bolonii. Po zakończeniu wojny wybrał drogę wygnania. Dociera do Argentyny i na koniec wraca do Włoch, do Triestu. Zobacz całą okładkę. Przeczytaj całą książkę.